AUTOKOLEKCJA WELLY 1:34 - FIAT125P "DUŻY FIAT"

Fantastyczny model starego poczciwego Fiata 125p przeniesie nas w lata PRL-u.Samochód wykonany z metalu oraz elementów plastikowych wnętrza i podwozia, posiada otwierane drzwi 
 Malowany jest oryginalnym lakierem samochodowym
Wymiary- model: 12 x 5cm, wysokość: 4cm, opakowanie: 15 x 7 x 6,5cm

5 odcieni od żółtego do pomarańczowego - należy podać numer koloru w zamówieniu.

 
Dla przypomnienia zamieszczamy króciutką historię powstawania i rozwoju tego auta. Można ją opowiedzieć dziecku, jako ciekawostkę.

28 listopada 1967 z taśmy produkcyjnej Fabryki Samochodów w Warszawie zjechał pierwszy egzemplarz polskiego fiata 125p.

Zbudowano go w oparciu o włoską licencję fiata 125, ale w odróżnieniu od pierwowzoru posiadał zespół napędowy pochodzący z fiata 1300/1500, którego produkcja została już zakończona. Pomimo tego i tak w Polsce uchodził za szczyt nowoczesności, miedzy innymi dlatego na tylnej szybie umieszczono naklejkę informującą o hamulcach tarczowych. 
Kanciak zwany kredensem
W ciągu ponad 20-tu lat produkcji model modernizowano, a na jego bazie powstawały zaprojektowane już przez polskich konstruktorów kolejne wersje takie jak: kombi, pick-up, jamnik, kabriolet itp. Fiaty sprawdzały się również w roli sanitarki, radiowozu czy taksówki. Przez wiele lat w Polsce był pojazdem trudno dostępnym, a szczęśliwi posiadacze dużych fiatów patrzyli trochę "z góry" na pozostałych uczestników ruchu.

 Na początku produkcji kosztował 175 tys. zł. Średnia pensja wynosiła wówczas 2280 zł, tak więc na Fiata, przy powstrzymywaniu się od innych wydatków trzeba było pracować 77 miesięcy. Do zakupu potrzebny był jeszcze talon, którego samo uzyskanie talonu było wyczynem. Po przydział talonu trzeba było się zapisać i cierpliwie czekać nawet kilka lat. Ponieważ na giełdzie (bez talonu) polski fiat 125p kosztował ok. 300 tys. zł - talon należy wycenić na 125 tys zł.

Auta o nazwie Polski Fiat 125p/FSO 125p produkowane były w warszawskiej Fabryce Samochodów Osobowych w latach 1967 - 1991 , na podstawie umowy licencyjnej z FIAT - em. Podpisano ją 22 grudnia 1965 r. Model 125p był kompilacją dwóch samochodów włoskich: nowego Fiata 125, który w 1965 r. miał premierę i starego 1300/1500, schodzącego właśnie z produkcji; to znaczy z modelu 1300/1500 zdjęto stare nadwozie i założono nowe, mechanizmy pozostawiając bez zmian. Tak jak przed wojną, samochody produkowane w FSO otrzymały nową nazwę - „Polski Fiat". Mimo, iż PF 125p sięgał rodowodem lat pięćdziesiątych, to jednak był samochodem na wskroś nowocześniejszym od Warszawy i Syreny. Nieporównywalne były zwłaszcza technologie jego produkcji. Ta licencja pozwoliła FSO przeistoczyć się z manufaktury w nowoczesne przedsiębiorstwo. Uruchomienie licencji kosztowało ok. 40 mln USD. Pierwszy PF 125p zmontowany z importowanych części zjechał z taśmy 28 listopada 1967 r., - tylko parę miesięcy później od turyńskiego modelu 125, do końca roku zmontowano 1000 pojazdów, rok później -7101, w 1971 r. - 60 tyś., a w 1975 - produkcja przekroczyła 120 tyś. W 1973 r. zawarto dodatkowe porozumienie w sprawie montażu innych modeli. Początkowo byty to Fiaty 127 i 132. Później 128 coupe, 131,128 - 3p (odmiana 3-drzwiowa) i 132p GLS. Po trzech latach FSO produkowała już ponad 52 tys. aut - o 50% więcej niż Warszaw i Syren łącznie. Przypomnijmy , że trzeba było sześciu lat, aby opanować technologię radzieckiej Pobiedy/Warszawy, pozwalającej na wytwarzanie maksimum 20 tys. samochodów rocznie. Był to więc skok niewyobrażalny . Po sześciu latach od uruchomienia licencji FSO wypuściła 104 tys. aut, a dwa lata póżniej - blisko 117 tys. i zmontowała ok. 6 tys. samochodówinnych modeli Fiata: 127, 128,131,132. To był absolutny rekord, dotąd nie pobity. FIAT wraz z licencją przekazał Polsce 90 patentów. W urzeczywistnianiu licencji uczestniczyło ponad 150 przedsiębiorstw branży motoryzacyjnej, hutniczej, chemicznej, tekstylnej i elektronicznej. 

W latach 1967-1973 wytwarzano dwa podstawowe modele 125p z silnikiem 1300 i 1500 cm3, potem pojawił się model kombi, a wraz z nim - sanitarka przewozowa - podstawowy pojazd krajowej służby zdrowia, następnym modelem był pickup. 

W 1975 r. PF 125p przeszedł gruntowną modernizację . Zmieniła się atrapa, zderzaki, tylne lampyzespolone, klamki, tablica rozdzielcza i tapicerka. Wprowadzono bezobsługowy wał napędowy, wzmocniono łożyska, sterowanie biegów przeniesiono na obudowę wału kardana, zainstalowano dwuobwodowe hamulce i zamknięty układ chłodzenia - ogółem wprowadzono blisko 4 tys. zmian. Pojazd zaczął robić furorę na Zachodzie. Eksportowano go do Niemiec, Austrii, Francji, Wielkiej Brytanii, krajów Beneluxu, ale także do Egiptu, Wenezueli, Kolumbii, Tajlandii , Indonezji, Iranu, Iraku, Chin Ludowych , Syrii i Indii. W Tajlandii i Egipcie otworzono nawet montownie, a w Irlandii, Anglii, RFN, Finlandii, Danii i Francji wybudowane duże centra techniczne. W miarę rozwoju produkcji przypomniano sobie o sporcie samochodowym. W 1971 roku powołano przy FSO Ośrodek Sportu Samochodowego. Już w 1972 r. zespół fabryczny w składzie: Andrzej Jaroszewicz, Robert Mucha, Ryszard Nowicki, Marek Varisella i Maciej Stawowiak wziął udział w Rajdzie Monte Carlo. Robert Mucha zdobył pierwsze miejsce w klasie i 24. w klasyfikacji generalnej. Polskie Fiaty startowały w najtrudniejszych rajdach - Akropolis i Safari, bity rekordy prędkości w jeździe długodystansowej.